Here we go

Gepubliceerd op 5 juli 2020 om 14:00

Femizine is online! Met veel spanning wacht ik nu waarschijnlijk de eerste reacties af. Wat er voor zorgde dat ik deze stap durfde te maken was dat een vriendin van mij tegen mij zei; 'Denk je nou niet dat ik het allemaal spannend vind, ik denk ook vaak genoeg wie zit er nou op mij te wachten!'. Terwijl ik er juist 100% van overtuigd was dat deze meid fluitend door het leven ging en niet eens nadacht over dat mislukking überhaupt een optie was. 

Met het maken van mijn website werd ik direct weer herinnerd aan een mega belangrijke les; MAAK GEBRUIK VAN JE NETWERK!! Ik liet namelijk mijn website vol enthousiasme zien aan mijn zus (die overigens webdesigner is). Haar reactie was op z'n zachtst gezegd niet heel enthousiast en ik kreeg een zee van feedback over mij heen. Bruikbare feedback wel eens waar, maar als ik schoenen aan had gehad was mijn moed daar ingezakt. Vervolgens kon ik mijzelf ook wel voor mijn hoofd slaan: een zus als webdesigner en haar pas om feedback vragen als je denkt je site af te hebben. Van die site is dus niks meer over - en haar feedback heeft er in geresulteerd in dit wat je nu voor je ziet. 

Overigens geeft 'Femizine' mij EINDELIJK een reden om als zogenaamde hippe chick in een koffie tentje te gaan zitten met mijn laptop, en het personeel te irriteren met het feit dat ik er uren zou zitten, maar maar twee koffie bestel (dit zouden dan twee havermelk cappuccino's zijn en wie weet laat ik mij dan ook wel verleiden tot zo'n zoete, kleffe chocomuffin). Ik zie mijzelf al helemaal zitten - Alleen op het moment van schrijven zijn alle (hippe) koffie tentjes nog dicht, achja dan zet ik mij zelf in ieder geval ook niet voor aap als ik probeer een interessante hipster te zijn met een veelte dure kop koffie. Thuis zitten met een zelfgemaakte koffie in een roze joggingbroek is ook best 'fabulous' toch?

Ik heb al een zee van ideeën over artikelen, onderwerpen en vrouwen die ik wil gaan interviewen. Ik hoop oprecht dat jullie hier net zoveel plezier aan gaan beleven als ik. 


 »